شادکردن مومنان

امام صادق (ع) فرمود:

خدا عز و جل به داود (ع) وحى کرد که: به راستى بنده ‏اى از بندگانم یک حسنه آورد و من بهشتم را بر او مباح کنم، داود عرض کرد: پروردگارا، این حسنه چیست؟ فرمود: به دل بنده مؤمنم شادى در آورد گو که با یک خرما باشد، داود عرض کرد: پروردگارا، سزا است هر که تو را شناسد، امیدش را از تو نبرد.

أصول الکافی / ترجمه کمره‏اى ؛ ج‏4 ؛ ص561