شهید "عبدالحسین برونسی" سرداری که جاودانه شد

 در هر کشوری شناخت اسطوره‌های مقاومت برای نسل‌های آینده یک ضرورت است.

آشنایی با اسطوره‌های شهادت و مقاومت ایران اسلامی که ویژگی منحصر به فرد ایمان و معنویت را با آمادگی رزمی و دفاعی خود تلفیق کردند برای نوجوانان و جوانان کشورمان، جذاب و مفید است.

به همین منظوردر نظر داریم تا به معرفی مفید و مختصر شهدای شاخص با عنوان "ستارگان آسمان ایران اسلامی" بپردازیم.

اگرچه همه شهدا و جانبازان و آزادگان و ایثارگران مقاوم و سربلند و عزیز، ستارگان آسمان ایران اسلامی هستند و هرکس در هر شغل و مسئولیتی که قرار دارد و نفس می‌کشد، مدیون این فداکاری‌ها و از جان‌ گذشتگی‌ها است.

در سال 1321 در روستای گلبوی کدکن از توابع تربت حیدریه گام به عرصه هستی گذارد و خانواده نامش را عبدالحسین نهادند. روحیه ستیزه‌جویی علیه کفر و طاغوت از همان اوایل با جانش عجین گشته بود.

در سال 1341 به خدمت سربازی احضار شد و از همان ابتدا به جرم پایبندی به اعتقادات اصیل دینی، مورد اهانت و آزار نظامیان طاغوتی قرار گرفت.
 
شش سال بعد با خانواده‌ای مذهبی و روحانی وصلت کرد و همین امر سرآغازی دیگر برای مبارزه بی‌وقفه او با نظام ستمگر حاکم بود.

پس از چندی به کار بنایی روی آورد و در کنار کار، به خواندن دروس حوزه نیز اشتغال یافت، اما بعدها به علت شدت مبارزاتش و دستگیری‌های پیاپی، تحصیلات او نیمه کاره ماند.
 
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، عبدالحسین در گروه ضربت سپاه پاسداران به فعالیت پرداخت.

در نخستین روزهای جنگ به جبهه رفت و به واسطه رشادت‌هایی که از خود نشان داد فرماندهی تیپ هجده جواد الائمه (ع) را پیش از عملیات "خیبر" بر عهده‌اش گذرادند.

 

چند روز قبل از عملیات "بدرالحسین" بارها از شهادتش در این عملیات خبر داده بود.
 
آری در همان عملیات بود که عبدالحسین برونسی روز بیست و سوم اسفند سال 1363 را با نام خود جاودانه کرد.

پیکر پاکش نیز همان طور که آرزو داشت مفقود شد.