انسان چگونه می تواند همیشه به یاد خدا باشد و در تمام اعمالش خدایی شود؟

انسان چگونه می تواند همیشه به یاد خدا باشد و در تمام اعمالش خدایی شود؟

زمانی انسان می تواند همیشه به یاد خدا باشد که دو سیر وحرکت را انجام

دهد. الف - حرکت و سیر فکری و نظری ب - حرکت و سیر عملی

مقولة الف: شامل شناخت خداوند و صفات او و حاکمیت بلامنازع ومقتدرانه

اراده او بر سراسر هستی است. این شناخت مبتنی بر تفکر، تعقل، مطالعه و

تحقیق است. آدمی یک بار برای همیشه بایستی با روش صحیح ومنطقی موضوع

خدا را برای خود حل کند. وقتی به نتیجة مثبت رسید - همانگونه که بزرگان

خرد و اندیشه رسیده اند - نسبت و جایگاه خویش و خدا را درصحنه هستی

ترسیم نماید.

پس از آن در خواهد یافت که در جهان حقیقتی بالاتر، ژرفتر و محکمتر

ازحقیقت «الله» نیست. لذ ا سر بر آستان او می ساید و همواره یاد او در

دل، برهمه چیز غلبه می کند.

پس می بایست سیر عقلانی و فکری را مبرهن و منطقی انجام داد و شبهات

رااز دل بیرون کرد، برای این منظور تفکّر منظم و منطقی، شرطی ضروری

است.پیشنهاد ما آن است که دفتری را به این کار اختصاص دهید و یک یک

مسائل خود را دربارة خداوند نوشته و به حل آن بپردازید. البته این دفتر

را هیچ گاه نبندید و همواره آن را گشوده نگاه دارید، چرا که همواره آدمی

نیازمند تغذیة فکری و اصلاح و تکامل فکری است.

این مرحله را با مطالعه کتابهای مفید در این زمینه تکمیل فرمایید.

در مقولة ب: برنامه هایی عملی است که جان و نفس آدمی را برای نیل

به مقصود فراهم می کند. برخی از آنها عبارت است از:

-1 به پا داشتن نماز در وقتهای معین خود(اقم الصلوة لذکری)،

-2 توجه کافی به عبادات و انجام صحیح و دقیق آن،

-3 دوری از دل مشغولی ها و کارهای عبث و بیهوده،

-4 شرکت در مجالس موعظه و نصیحت و یاد خداوند،

-5 تلاوت قرآن با تدبر و توجه به معانی،

-6 خواندن دعاهای مأثور با توجه به معانی آنها،