هم آغوشى
هم آغوشى
1- از امام باقر و امام صادق (ع) فرمودند:
هر مؤمنى بیرون رود به سوى برادرش و او را دیدن کند و عارف به حق او باشد، خدا به هر گامى برایش حسنه اى نویسد و گناهى از او بردارد و درجه اى از او بالا برد و چون در خانه را بکوبد، درهاى آسمان به رویش باز شوند و چون به هم رسند و به هم دست دهند و هم را در آغوش کشند، خدا رو بدان ها کند و نزد فرشته ها بدان ها ببالد و می فرماید: نگاه کنید به این دو بنده من که در راه من همدیگر را دیدن کردند و به هم دوستى نمودند، بر من سزا است که آنها را به آتش شکنجه نکنم پس از این ایستگاه، و چون برگردد به شماره دم زدن و گامى که برداشته و سخنى که گفته، فرشته دنبالش آیند و او را از گرفتارى هاى دنیا و آسیب هاى دیگر سراى نگهدارند تا مانند همان شب از سال آینده و اگر در این میان از جهان برود، از حساب، معاف شود، و اگر دیدار شده هم از حق دیدارکننده بشناسد آنچه را دیدارکننده از حق او شناخته او هم مانند مزد او را دارد.
أصول الکافی / ترجمه کمرهاى ؛ ج4 ؛ ص545
