یک سال تحقیر بس است هر نوع تعامل با دشمن دست ذلت است،
یک سال تحقیر بس است. هر نوع تعامل با دشمن دست ذلت است
آنچه در انتهای عاشورا اتفاق افتاد نشاندهنده استقامت امام حسین در مقام ناکام گذاشتن دشمن بود، یزید بعد از جنگ تصمیم گرفت به فرماندهان لشکر عمربن سعد جایزه بدهد که فرماندهان گزارش میدادند و جایزه دریافت میکردند ولی یزید متوجه شد یکی از فرماندهان از آنچه انجام داده پشیمان است. علت آن را جویا شد که آن فرمانده گفت هدف از اسارت اهل بیت امام حسین 2 چیز بود
1- آنکه آنها را آنقدر ذلیل کنیم تا تبار خود را فراموش کنند.
2- اینکه صلابت پیامبر را در چشم مردم کوچک کنیم.
ولی اهل بیت امام حسین به ذلت نیفتادند و نقشههای ما نقش بر آب شد.
امام حسین (ع) میفرمایند:«هیهات من الذلة» من دست ذلت به دشمن نمیدهم و با اهل بیت تا جایی ایستادند که دست ذلت ندادند.
بنابراین هر نوع تعامل با دشمن دست ذلت است، ولی التماس به دشمن مؤلفه ذلت است یعنی اسارت اهل بیت، یک راهبرد سیاسی به شمار میرود.
راهبرد سیاسی نظام اسلامی کربلا و عاشورا است و نمیتوان در جریان انقلاب، جریان راهبردساز کربلا را در عرصههای مدیریت نادیده گرفت. نظام اسلامی در مقابل دشمن که هدفش، همان هدف یزید است چه وظیفهای دارد؟ مسئله آمریکا این نیست که با نظام اسلامی صلح کند. آمریکا در 35 سال قبل به دنبال یک چیز بود و آن هم اینکه نظام اسلامی از برخورد استکبارستیزی پشیمان شود و برای اینکه به هدفش برسد باید نظام اسلامی را به ذلت بنشاند تا بر اثر تحقیر و ذلت، ندامت او جهانی شود.
حرکت امام در روز اول استکبارستیزی و آمریکاستیزی بود که با لایحه مستشاران آمریکا مخالفت کرد و آمریکا شکست خورد، 35 سال است نظام اسلامی حکومت میکند و قدرتش در منطقه چند برابر شده است که آمریکا میخواهد این قدرت را از بین ببرد.
تحقیری که در یک سال گذشته آمریکا علیه ایران انجام داد در طول 35 سال انجام نداد و تا این اندازه نظام اسلامی به ذلت نیفتاده بود که در این یک سال به ذلت افتاد.
در یک سال گذشته دشمنیها و عداوت اضافه شد و در عین حال نظام اسلامی تحقیر شد. زیرا اگر«دولت تدبیروامید» پای میزمذاکره مردانه ایستاده بودند دولتمردان آمریکا اینقدر ما را تحقیر نمیکردند.
نتیجه کار نظام اسلامی در یک سال گذشته این بود که از آنچه وحشت داشت که از جریان انقلاب کوتاه بیاید، لطمه خورده و در دنیا تحقیر شد، نظام اسلامی این حداقل هزینهای است که داد.
دولت مردان میگویند نتیجه این بود که ایران هراسی را از بین بردیم ولی از بین نرفت و هنوز در مورد ساخت بمب هستهای از سوی ایران سخن میگویند.
مگر روز اول یزید حسینهراسی به راه نینداخت؟ امام حسین برای درمان حسین هراسی چه کاری انجام داد؟ آیا کاری انجام داد؟ درمان ایرانهراسی به قیمت این تحقیر و ذلت انجام شد که در طول یک سال دشمن ما که نامه ذلت برای رهبر مینویسد عربدهکشی کند و بگوید باید ایران را راستیآزمایی کنیم.
البته ما در خط دولت ستیزی نیستیم، بلکه مردم به این رئیسجمهور رأی دادند و رئیسجمهور رسما مسیر خود را مشخص کرد، در روز مناظره کاندیداها نیز تمام کاندیداها حل مشکل اقتصادی را مرتبط با ارتباطات خارجی دانستند به جز یکی از کاندیداها.
رئیسجمهور فعلی در روز مناظره بیشتر در رابطه با ارتباطات خارجی و حل مشکل اقتصادی صحبت کرد، مردم پسندیدند و رأی دادند و مقام معظم رهبری دیدند که رئیسجمهور منتخب مردم سیاستی را اعلام کرده است بنابراین با وجود اینکه عاقبت کار را میدانستند قبول کردند آن سیاست به عنوان آزمایش اجرا شود ولی دولت محترم یک سال آزمایش کرد و دید شقاوت آمریکا بیش از این است و پیشبینی مقام معظم رهبری که فرمودند آمریکا به هیچ وجه قابل اعتماد نیست درست بود و دولتمردان هم به این موضوع دست یافتند.
یک سال تحقیر شدیم بنابراین جناب رییس جمهور محترم اصرار بر ادامه راه نباشد که بخواهید تجربه یک ساله را نادیده گرفته و نظام اسلامی بیشتر تحقیر شود، بلکه سر بر آستان عاشورای امام حسین بگذارید و راهبرد حرکت را از امام حسین اخذ کنید.