"تجمع اعتراضی مطالبه احقاق حقوق ملی"

 

"تجمع اعتراضی مطالبه احقاق حقوق ملی"

    ملت از جزئیات مذاکره و توافقات اولیه خبر ندارند و منتظر بیانیه‌های رسمی از سوی دولت هستند، و این به خاطر اعتماد کلی‌ای است که نسبت به دولتمردان باید باشد. ملت ما منتظرند بدانند مذاکرات به کجا رسیده و خواهد رسید. منتها آن چیزی که در طرف مقابل مشاهده می‌شود جسارتها و توهین‌ها و ادعای مضحک و دشمنی‌هایی است که روز به روز بیشتر می‌شود.

 

    ملت فعلاً نتیجه‌ی مذاکرات را چیزی جز توهین بیشتر ندیده است . طبیعی است صبر ملت ایران به معنای پذیرش توهین ها نیست بلکه به عنوان یک دوران گذار برای کاهش شرّ دشمنان است. فعلاً چیزی جز انتظار وجود ندارد. نسبت به جبهه‌ی خودی هم چیزی جز خوشبینی وجود ندارد اما نتیجه‌ی مثبتی در اقتصاد و … دیده نشده و لحن و رفتار آمریکا هم در مناسبات منطقه هیج تغییری نکرده. الآن مردم منتظر نتیجه‌ی این اعتماد به دولتمردان و فرصت دادن به دشمنان برای سر عقل آمدن هستند.

     مذاکره کنندگان ما بنا نیست در مذاکره از منافع ملی خود کوتاه بیایند. باید دید مذاکره، ما را به منافع ملی خود می رساند یا نه؟ آیا همان طور که رئیس جمهور وعده دادند با مذاکره، کارخانه‌ها به راه می افتد یا نه؟ اما دشمنان به نحوی پیش می‌‌روند که نه تنها انرژی هسته‌ای را از بین ببرند بلکه کارخانه‌ها را هم تعطیل کنند.

 

**وظیفه مجلس شورای اسلامی در موضوع مذاکرات

مردم که دسترسی به بسیاری از جزئیات و اطلاعات دقیق ندارند، اگر کسی قرار باشد در سازو کار دموکراتیک از منافع مردم دفاع کند، غیر از رهبر انقلاب، این نمایندگان مجلس هستند که باید در این باره هوشیارانه و مسئولانه عمل کنند. اگر نمایندگان مجلس در این زمینه کوتاهی کنند، طبیعی است که برای ابد نامشان در تاریخ مورد سؤال قرار خواهد گرفت. مجلس اگر قوی عمل بکند به عنوان مهم ترین پشتیبان دولت، می‌تواند قدرت چانه زنی در مذاکرات را افزایش دهد. کاری که دقیقاً در طرف مقابل شکل گرفته. اگر نمایندگان مجلس قوی عمل کنند، به نفع مذاکره کنندگان خواهد بود و اتفاقاً دولت باید از مجلس کمک بگیرد و از مردم کمک بگیرد که از دولت برای دفاع از منافع مردم پشتیبانی بکنند. طبیعتاً همه‌ی مملکت باید پای این مذاکرات بیاید و شاهد باشد که مبادا تعهدی داده شود که ملت قانوناً و به واسطه‌ی قوانینی که در مذاکرات ایجاب می‌کند، ازحق خود محروم گردند. با جنگ و تحریم اگر بتوانند ما را از حقوقمان محروم بکنند،  بهتر است تا اینکه با تعهدات خودمان از حقوقمان محروم شویم.

 

**وظیفه جوانان ردر این مرحله حساس

 

وقتی که موضوع مذاکره در مقابل دشمن پیش می‌آید، در مقام بحث‌های سیاسی داخلی نباید شد. باید با ادبیاتی که چنین سوءتفاهمی را متبادر کند، عمل نکرد. باید با یک ادبیات همدلانه برای دفاع از منافع ملی جلو رفت. دولت هم نباید خود را مقابل کسانی که نگران هستند و از دولت تقاضا می‌کنند در مذاکرات محکم باشند،انتقاد کند. باید آن‌ها را یار و پشتیبان خود تلقی کند. جوانان و دانشجویان وطلاب باید با این ادبیات به روشنگری بپردازند و به طور شفاف مواضع خود را برای مجلس و دولت ابراز کنند و مطالبه‌گری کنند. جوان یک عنصر حق طلب است. واقعاً اگر مذاکرات به نفع ملت تمام شود، به سود دولت خواهد بود. و در مقابل اگر این مذاکرات به منافع ملت لطمه بزند، همه وحتی دولت در خطر می‌افتند .