حکومت دشمنان دین بر جامعه اسلامى

حکومت دشمنان دین بر جامعه اسلامى

   امروز حاج آقا رومنبر میگفت علامه طباطبایی درجلد دوم المیزان ذیل آیات ربا مطلب خیلی عجیبی رو آورده که دربین فروع دین بزرگترین گناه ربا هست واز اون بزرگتر هم وجود دارد که اکثر مردم اون رو نمیدونند وباید روحانیون، مردم رو به این مساله آگاه کنند که این گناه خیلی خانمان سوز هست ودنیا وآخرت انسان رو ازبین میبره وما عین متن ترجمه المیزان رو دراینجا میاریم تا قابل توجه بینندگان باشد.

 در اسلام در باره هیچ یک از گناهان مانند ربا خوارى و حکومت دشمنان دین بر جامعه اسلامى سخت گیرى و تشدید نشده است‏

خداى سبحان در این آیات در امر ربا خوارى شدتى به کار برده که در باره هیچ یک از فروع دین این شدت را به کار نبرده است مگر یک مورد که سخت‏گیرى در آن نظیر سخت‏گیرى در امر ربا است، و آن این است که:" مسلمانان، دشمنان دین را بر خود حاکم سازند"، و اما بقیه گناهان کبیره هر چند قرآن کریم مخالفت خود را با آنها اعلام نموده و در امر آنها سخت‏گیرى هم کرده، و لیکن لحن کلام خدا ملایم‏تر از مساله ربا و حکومت دادن دشمنان خدا بر جامعه اسلامى است و حتى لحن قرآن در مورد" زنا" و" شرب خمر" و" قمار" و" ظلم" و گناهانى بزرگتر از این، چون کشتن افراد بى‏گناه، ملایمتر از این دو گناه است.

و این نیست مگر براى اینکه فساد آن گناهان از یک نفر و یا چند نفر تجاوز نمى ‏کند، و آثار شومش تنها به بعضى از ابعاد زندگانى را در بر مى ‏گیرد و آن عبارت است از فساد ظاهر اجتماع، و اعمال ظاهرى افراد، به خلاف ربا و حکومت بى‏ دینان که آثار سوئش بنیان دین را منهدم مى ‏سازد، و آثارش را به کلى از بین مى‏ برد و نظام حیات را تباه مى ‏سازد، و پرده‏اى بر روى فطرت انسانى مى ‏افکند، و حکم فطرت را ساقط مى‏ کند، و دین را به دست فراموشى مى ‏سپارد، که ان شاء اللَّه توضیح این معانى را تا اندازه ‏اى خواهیم داد.

جریان تاریخ نیز این نظریه قرآن را تصدیق کرده، و شهادت مى ‏دهد که امت اسلام از اوج عزت به پائین‏ترین درجه ذلت نیفتاد، و مجد و شرفش به غارت نرفت و فاقد مال و عرض و جان خود نشد، مگر وقتى که در امر دین خود سهل‏ انگارى کرد، و دشمنان دین را دوست خود گرفته، زمام امر حکومت خود را به دست ایشان سپرد و کارش به جایى رسید که نه مالک مرگ خود بود، و نه مالک زندگى ‏اش، نه اجازه مى‏ یافت تا بمیرد و نه فرصت پیدا مى‏ کرد تا از مواهب و نعمتهاى زندگانى برخوردار گردد، لذا دین از میان مسلمانان رخت بر بست، و فضائل نفسانى از میان آنان کوچ نمود.

رباخواران به جمع کردن اموال و انباشتن ثروت پرداختند و در راه به دست آوردن جاه و مقام با یکدیگر مسابقه گذاشتند، و همین باعث به راه افتادن جنگهاى جهانى شد، و جمعیت دنیا به دو دسته تقسیم گردیده و رو بروى هم ایستادند، یک طرف ثروتمندان مرفه، و طرف دیگر استثمار شدگان بدبختى که همه چیزشان به غارت رفته بود، و این جنگهاى جهانى بلائى شد که کوه‏ها را از جاى کند، و زلزله در زمین افکند انسانیت را تهدید به فنا کرد، و دنیا را به ویرانه‏اى تبدیل نمود،" ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذِینَ أَساؤُا السُّواى‏" آرى عاقبت کسانى که بد کردند همان بدى بود.

و به زودى ان شاء اللَّه براى خواننده روشن خواهد شد که آنچه قرآن کریم در باب رباخوارى و سرپرستى دشمنان دین فرموده از پیشگویى ‏هاى قرآن است.                             ترجمه المیزان، ج‏2، ص: 629